bencede
New member
Arabaların motoru çalışmak için akaryakıta gereksinim duyar. Akaryakıtı ise her insanın bildiği üzere akaryakıt istasyonları ya da benzinliklerdenalırız. Akaryakıt istasyonları günümüzdeki formunu almadan evvel petrol eserleri, eczanelerde birer yan eser olarak satılıyordu. Evet yanlış okumadınız beşerler araçlarına güç veren yakıtı eczanelerden temin ediyordu. bu biçimdelar bugünkü formunda çalışmayan istasyonların ilkininfaaliyetlerine Almanya’nınWiesloch kentindeki bir eczanede başladığı biliniyor.
Gelişen teknolojiyle bir arada akaryakıt istasyonları da kendine özel alanlara taşınmaya ve bugünkü halini almaya başladı. Bizler de sizin için günümüz akaryakıt istasyonlarının çalışma formunu inceledik. Otomobiline, motoruna yakıt alırken birden fazla kişinin aklına gelen “Bu pompaya yakıt nasıl geliyor, bunun kaynağı nerede?” üzere sorulara karşılık vermeye çalıştık.
Benzin, özel bir teknolojiye sahip tanklardan bizlere ulaşıyor.
Yakıt almak, yıllardır otomobile sahip olan her insanın yaptığı ve ekseriyetle de teknik bilgilerina epeyce takılmadığı bir şey. Arabanı istasyona yanaştırıyorsun, yakıt dolduruluyor, paranı ödüyor ve daha sonra gidiyorsun. Sistem bu kadar sıradan üzere görünse de üstte da gördüğünüz üzere akaryakıt istasyonlarının çalışma biçimi çok farklı.
Araçların hareket etmesini sağlayan akaryakıtlar fotoğraftada gördüğünüz üzere yer altı tanklarından pompaya ulaşıyor. Yakıtın tanklardan pompaya daha sonrasında da araçlarımıza ulaşması için özel bir teknolojikullanılıyor. hem de bu teknoloji hem etraf güvenliği tıpkı vakitte tankın yapısının bozulmaması için de kullanılıyor.
Bu teknolojiden bahsetmedilk evvel tankın yapısına bakalım:
Tankın ortasındaki yakıt tehlikeli bir yapıya sahiptir. Bu yüzden yakıtın etraf ile mümkün olduğunca temas etmesini engellemek için tanklar yer altına gömülür. Yerin altına kazılan havuzlara yerleştirilen tanklar, yağış ve don üzere hava olaylarından daha sonra oluşabilecek toprak kayması üzere durumlardan etkilenmemesi için bir teraziye alınır ve sabitlenir.
Ortalama 115.000 ile 150.000 litre depolama kapasitesine sahip olan tanklar, uzun müddet boyunca yer altında olacağı için hem iç yapısının hem dış yapısının korozyanauğramaması tıpkı vakitte ortasındaki yakıtın korunmasıson derece kıymetlidir. Bu yüzden tankların içi ve dışı özel gereçler kullanılarak üretilir.
Sistem, valfler yardımıyla daha inançlı hale geliyor.
Benzin almaya gittiğimizde çoklukla etrafta pompa, market ve binalardan öbür bir şey görmeyiz. Görünür bir depolama ünitesi bulunmayan istasyonların depoları ekseriyetle yerin altında, üstte da bahsetmiş olduğumiz üzere tanklarda tutulmaktadır. Bu tanklar, yakıtı mümkün olan en inançlı biçimde saklamak için tasarlanmıştır.
Yakıtın uçucu yapısı, tankta bulunacak yakıt ölçüsünü büyük ölçüde kısıtlar. Yakıt ve yakıt buharı tankın içine birebir anda dolduğu için çok dolum yapılması tankta patlamayaniçin olabilir. Bunun olmaması için tankların dolum ölçüsünü gösteren çeşitli sistemler bulunur. Bu sistemlerin başında ise valfler gelir. Dünyanın dört bir yanındaki akaryakıt istasyonlarında çoklukla iki valf kullanılır.
Fotoğraftakine benzeri biçimde görünen valflerin ilki yakıt tanklarının fazla doldurulmasını mahzurlar. İkinci valf ise depodan çıkan yakıtın buhar ölçüsünü düzenlemekten sorumludur. Tankın çok doldurulması durumunda bu valfler tanklarda bulunan havalandırma borularını tıkar ve buharın dışarı çıkmasını maniler. Bu sayede yanma, patlama üzere durumlar engellenmiş olur.
Tanka bulunan şamandıra sensörleri, depolama tanklarındaki yakıt düzeyinin anlık olarak takip edilebilmesini sağlar. Bu sensörler, benzinliklerde bulunan özel sistemlere veri transferi gerçekleştirir ve depoda bulunan yakıt düzeyinin yanı sıra yakıtın dağıtılma suratı, bir sızıntı olup olmadığı üzere durumların çarçabuk takip edilebilmesini sağlar.
İşte otomobilimizin motoruna güç veren sistem bu biçimde işliyor:
Yukarıdaki görüntüde süratli ve sıradançe gösterilen sistemi sizleri fazla teknik ayrıntılara boğmadan anlatmaya çalışalım:
Kaynaklar: Science ABC, Veeder
Gelişen teknolojiyle bir arada akaryakıt istasyonları da kendine özel alanlara taşınmaya ve bugünkü halini almaya başladı. Bizler de sizin için günümüz akaryakıt istasyonlarının çalışma formunu inceledik. Otomobiline, motoruna yakıt alırken birden fazla kişinin aklına gelen “Bu pompaya yakıt nasıl geliyor, bunun kaynağı nerede?” üzere sorulara karşılık vermeye çalıştık.
Benzin, özel bir teknolojiye sahip tanklardan bizlere ulaşıyor.
Yakıt almak, yıllardır otomobile sahip olan her insanın yaptığı ve ekseriyetle de teknik bilgilerina epeyce takılmadığı bir şey. Arabanı istasyona yanaştırıyorsun, yakıt dolduruluyor, paranı ödüyor ve daha sonra gidiyorsun. Sistem bu kadar sıradan üzere görünse de üstte da gördüğünüz üzere akaryakıt istasyonlarının çalışma biçimi çok farklı.
Araçların hareket etmesini sağlayan akaryakıtlar fotoğraftada gördüğünüz üzere yer altı tanklarından pompaya ulaşıyor. Yakıtın tanklardan pompaya daha sonrasında da araçlarımıza ulaşması için özel bir teknolojikullanılıyor. hem de bu teknoloji hem etraf güvenliği tıpkı vakitte tankın yapısının bozulmaması için de kullanılıyor.
Bu teknolojiden bahsetmedilk evvel tankın yapısına bakalım:
Tankın ortasındaki yakıt tehlikeli bir yapıya sahiptir. Bu yüzden yakıtın etraf ile mümkün olduğunca temas etmesini engellemek için tanklar yer altına gömülür. Yerin altına kazılan havuzlara yerleştirilen tanklar, yağış ve don üzere hava olaylarından daha sonra oluşabilecek toprak kayması üzere durumlardan etkilenmemesi için bir teraziye alınır ve sabitlenir.
Ortalama 115.000 ile 150.000 litre depolama kapasitesine sahip olan tanklar, uzun müddet boyunca yer altında olacağı için hem iç yapısının hem dış yapısının korozyanauğramaması tıpkı vakitte ortasındaki yakıtın korunmasıson derece kıymetlidir. Bu yüzden tankların içi ve dışı özel gereçler kullanılarak üretilir.
Sistem, valfler yardımıyla daha inançlı hale geliyor.
Benzin almaya gittiğimizde çoklukla etrafta pompa, market ve binalardan öbür bir şey görmeyiz. Görünür bir depolama ünitesi bulunmayan istasyonların depoları ekseriyetle yerin altında, üstte da bahsetmiş olduğumiz üzere tanklarda tutulmaktadır. Bu tanklar, yakıtı mümkün olan en inançlı biçimde saklamak için tasarlanmıştır.
Yakıtın uçucu yapısı, tankta bulunacak yakıt ölçüsünü büyük ölçüde kısıtlar. Yakıt ve yakıt buharı tankın içine birebir anda dolduğu için çok dolum yapılması tankta patlamayaniçin olabilir. Bunun olmaması için tankların dolum ölçüsünü gösteren çeşitli sistemler bulunur. Bu sistemlerin başında ise valfler gelir. Dünyanın dört bir yanındaki akaryakıt istasyonlarında çoklukla iki valf kullanılır.
Fotoğraftakine benzeri biçimde görünen valflerin ilki yakıt tanklarının fazla doldurulmasını mahzurlar. İkinci valf ise depodan çıkan yakıtın buhar ölçüsünü düzenlemekten sorumludur. Tankın çok doldurulması durumunda bu valfler tanklarda bulunan havalandırma borularını tıkar ve buharın dışarı çıkmasını maniler. Bu sayede yanma, patlama üzere durumlar engellenmiş olur.
Tanka bulunan şamandıra sensörleri, depolama tanklarındaki yakıt düzeyinin anlık olarak takip edilebilmesini sağlar. Bu sensörler, benzinliklerde bulunan özel sistemlere veri transferi gerçekleştirir ve depoda bulunan yakıt düzeyinin yanı sıra yakıtın dağıtılma suratı, bir sızıntı olup olmadığı üzere durumların çarçabuk takip edilebilmesini sağlar.
İşte otomobilimizin motoruna güç veren sistem bu biçimde işliyor:
Yukarıdaki görüntüde süratli ve sıradançe gösterilen sistemi sizleri fazla teknik ayrıntılara boğmadan anlatmaya çalışalım:
- Öncelikle otomobilimize yakıt almak için bakılırsavli, pompayı çalıştırdığında işin perde gerisinde pompa sisteminin yanlışsız çalıştığını ve istenen yakıtın hakikat biçimde yüklendiğini denetim etmek için entegre saha sistemi ismi verilen bir sistem daha çalışmaya başlıyor.
- bununla birlikte bu sistem, bakılırsavli onay verene kadar akaryakıt sisteminin çalışmasını da engelliyor.
- Onay verildiği an saha sistemi, tankın ortasında yer alan sisteme sinyal gönderiyor. Akabinde akaryakıt pompalanmaya başlıyor.
- Sisteme girilen fiyat ölçüsünün kaç litre akaryakıt ettiğini otomatik olarak belirleyen sistem, yakıt yeteri kadar dolduğunda otomatik olarak kendini kapatır ve araçtaki pompanın çalışmasını durdurur.
- Bu tanklardaki yakıtın bitiş yahut kullanım ömrüne gore 6 ila 12 ayda bir yakıtla yüklü tırlar aracılığıyla depolara yeni yakıtlar eklenir.
Kaynaklar: Science ABC, Veeder