The Associated Press’te uzun süredir muhabirlik yapan Walter R. Mears, Amerikan siyasetine ilişkin yerinde analizleri ona Pulitzer Ödülü ve “The Boys on the Bus”ta bir rol kazandırdı. 1973 başkanlık kampanyası muhabirleri hakkında kitap, Perşembe günü Chapel Hill, NC’deki evinde öldü. 87 yaşındaydı.
Kızı Susan Mears, nedenin kanser olduğunu söyledi.
Bay Mears, 1956’da üniversiteden mezun olduktan bir hafta sonra AP’ye katıldı ve Detroit News’de kısa bir süre hariç, kariyerinin geri kalanında orada kaldı. AP’de Washington büro şefi ve genel yayın yönetmenliğine yükseldi, ancak her zaman en büyük tutkusu olan son teslim tarihine geri döndü.
“Neredeyse anında yazı yazıp teslim edebilen bir adam olarak ünümü kazandım” diye yazdı “Geçmiş Son Tarihler” (2003).
1977’de bir önceki yıl Gerald Ford ve Jimmy Carter arasındaki başkanlık yarışındaki çalışması nedeniyle ulusal raporlama dalında Pulitzer’i kazandı. Bay Mears’ın yazıları, tanık olduğu olayların tarihsel anlamını gerçek zamanlı olarak yargılama yeteneği ile ayırt edildi.
Bay. Mears, 1976’daki New Hampshire ön seçimlerinden önce Concord, NH’de Jimmy Carter ile konuşuyor. Bay Mears, kampanyayı yayınladığı için Pulitzer Ödülü kazandı. Kredi… Associated Press
“Bu üçüncü ve son Ford’dan hemen sonra yayınlanan bir makalede, zorlayıcı meseleleri olmayan bir kampanya, geriye dönük bakıldığında, gerçekleştirilmiş olmaları gerçeğinden daha önemli olan, ulusal olarak televizyonda yayınlanan üç tartışma etrafında yapılandırılmış bir kampanya oldu” dedi. -Carter tartışması.
O zamanlar 1960’dan beri televizyonda cumhurbaşkanlığı tartışması yapılmamıştı. Önümüzdeki yıllarda her genel seçimde en az bir tane olacaktı.
Bay Mears, gazeteci Timothy Crouse tarafından yazılan “The Boys on the Bus” sayesinde kendi ifadesiyle “orta derecede ünlü” oldu. Ana akım siyasi muhabirlerin her şeyi bilen duruşunu büyük ölçüde kabul eden bir Amerikan halkı için kitap, gazetecilik sosis yapımına dağınık ama lezzetli bir bakış açısı sağladı.
Bay Crouse, o zamanlar henüz 37 yaşında olan Bay Mears’tan alıntı yaptı, kendisini “yaşlı bir osuruk” olarak nitelendirdi ve yükselen Yeni Gazetecilik tarzının uygulayıcılarının, “nasıl bir makale yazmak” gibi gazetecilik eğitiminin temellerini atladığından endişe etti. Route 128’de sekiz araba ölümcül.”
Yine de Bay Crouse’un Demokratik birincil yarış sırasında George McGovern ve Hubert Humphrey arasındaki bir tartışmayı anlatan muhabirleri açıklaması, Bay Mears’ın meslektaşlarının ona ne kadar saygı duyduğunu gösterdi.
Bay. Mears, Timothy Crouse’un kampanya muhabirleri tarafından 1972 başkanlık yarışına ilişkin açıklamasının “Otobüsteki Çocuklar” olduğunu söyledi ve onu “orta derecede ünlü” yaptı. Kredi… Douglas Graham/Roll Call/Getty Images
Diğer gazetecilerin Bay Crouse, sosyal bir olay gibi bir olay, diye yazdı, Bay Mears, her dört veya beş satırda bir açıklayıcı bir ifade eklerken, her politikacının açıklamalarını yazıya dökerek, bir saat boyunca ara vermeden “bir deli gibi” yazdı. Sonra tartışma sona erdi ve Bay Mears’ın muhabirleri, “Kurşun mu? Öncülük etmek?” ve “Walter, Walter, ipucumuz nedir?”
“Öncü” – düz bir haber makalesinde, önemini damıtan açılış satırı – Bay Mears’ın uzmanlığıydı. Basın odasındaki adamların yarısı onun tartışmaya yaklaşımını kopyaladı.
Unutulmaz bir sahneydi ve “The Boys on the Bus”tan sonraki yıllarda Bay Mears adını alan birkaç “Doonesbury” çizgi romanında, o da aynı ışıkta sunuldu – bir arketip olarak – gerçekler-bayan muhabiri.
Bay Mears, anılarında kendi işinin tanımını formüle etti: “yöneticileri ve iplikçileri geçerek adayların iddia ettikleri güçlü yönleri ve ayrıca gizlemeye çalıştıkları başarısızlıkları ve kusurları değerlendirmek.”
Walter Robert Mears, 11 Ocak 1935’te Lynn, Massachusetts’te doğdu ve yakınlardaki Lexington’da büyüdü. Babası Edward bir kimya şirketinde yöneticiydi ve annesi Edythe (Campbell) Mears bir ev hanımıydı.
Middlebury College’da öğrenci gazetesinde çalıştı ve 1956’da İngilizce lisans derecesi ile mezun oldu. AP’deki ilk işi Vermont’u ele almaktı. Devlet Evi.
1962’de Bay Mears’ın evi alev aldı ve iki çocuğu Pamela ve Walter Jr. ile karısı Sally (Danton) Mears’ı öldürdü. Sonraki iki evlilik, Joyce (Lund) Mears ve Carroll Ann (Imle) Mears ile boşanmayla sonuçlandı. Dördüncü karısı Frances (Rioux) Mears, kendisi de AP’de gazeteciydi, 2019’da kanserden öldü.
Bay Mears, 2001’de emekli olduktan sonra, Kuzey Carolina Üniversitesi’nde gazetecilik dersleri verdi ve Chapel Hill’de yaşadı. .
Joyce Mears ile olan evliliğinden kızı Susan’a ek olarak, Bay Mears, bu evlilikten başka bir kızı olan Stephanie Stich tarafından hayatta kalmıştır; bir erkek kardeş, William; ve beş torun.
Susan Mears, ölmeden önceki öğleden sonra, kızlarının, onu uzun zamandır tanıyan Metodist bir papazla birlikte kendisine arkadaşlık ettiğini söyledi. Bay Mears’ın Amerikan siyasetindeki uzmanlığını anlatan papaz, yıllar önce Bay Mears’ın 1 yaşındayken yapılan 1936 başkanlık seçimleri hakkında ne kadar çok şey bildiğine şaşırdığı bir konuşmayı hatırladı.
Bay Mears uyumuş gibi görünürken, papaz Franklin Delano Roosevelt’in Cumhuriyetçi rakibinin adını hatırlamaya çalıştı.
Mears kızlarından herhangi biri cevap verme fırsatı bulamadan tanıdık bir ses duydular – alışık olduklarından daha yumuşak ve daha yavaş, ancak on yıllardır Amerika’nın önde gelen liderlerine rehberlik eden hız, otoriter ton ve gerçekçi komuta sahip. siyasi muhabirler.
“Alf Landon,” dedi Bay Mears.
Kızı Susan Mears, nedenin kanser olduğunu söyledi.
Bay Mears, 1956’da üniversiteden mezun olduktan bir hafta sonra AP’ye katıldı ve Detroit News’de kısa bir süre hariç, kariyerinin geri kalanında orada kaldı. AP’de Washington büro şefi ve genel yayın yönetmenliğine yükseldi, ancak her zaman en büyük tutkusu olan son teslim tarihine geri döndü.
“Neredeyse anında yazı yazıp teslim edebilen bir adam olarak ünümü kazandım” diye yazdı “Geçmiş Son Tarihler” (2003).
1977’de bir önceki yıl Gerald Ford ve Jimmy Carter arasındaki başkanlık yarışındaki çalışması nedeniyle ulusal raporlama dalında Pulitzer’i kazandı. Bay Mears’ın yazıları, tanık olduğu olayların tarihsel anlamını gerçek zamanlı olarak yargılama yeteneği ile ayırt edildi.
Bay. Mears, 1976’daki New Hampshire ön seçimlerinden önce Concord, NH’de Jimmy Carter ile konuşuyor. Bay Mears, kampanyayı yayınladığı için Pulitzer Ödülü kazandı. Kredi… Associated Press
“Bu üçüncü ve son Ford’dan hemen sonra yayınlanan bir makalede, zorlayıcı meseleleri olmayan bir kampanya, geriye dönük bakıldığında, gerçekleştirilmiş olmaları gerçeğinden daha önemli olan, ulusal olarak televizyonda yayınlanan üç tartışma etrafında yapılandırılmış bir kampanya oldu” dedi. -Carter tartışması.
O zamanlar 1960’dan beri televizyonda cumhurbaşkanlığı tartışması yapılmamıştı. Önümüzdeki yıllarda her genel seçimde en az bir tane olacaktı.
Bay Mears, gazeteci Timothy Crouse tarafından yazılan “The Boys on the Bus” sayesinde kendi ifadesiyle “orta derecede ünlü” oldu. Ana akım siyasi muhabirlerin her şeyi bilen duruşunu büyük ölçüde kabul eden bir Amerikan halkı için kitap, gazetecilik sosis yapımına dağınık ama lezzetli bir bakış açısı sağladı.
Bay Crouse, o zamanlar henüz 37 yaşında olan Bay Mears’tan alıntı yaptı, kendisini “yaşlı bir osuruk” olarak nitelendirdi ve yükselen Yeni Gazetecilik tarzının uygulayıcılarının, “nasıl bir makale yazmak” gibi gazetecilik eğitiminin temellerini atladığından endişe etti. Route 128’de sekiz araba ölümcül.”
Yine de Bay Crouse’un Demokratik birincil yarış sırasında George McGovern ve Hubert Humphrey arasındaki bir tartışmayı anlatan muhabirleri açıklaması, Bay Mears’ın meslektaşlarının ona ne kadar saygı duyduğunu gösterdi.
Bay. Mears, Timothy Crouse’un kampanya muhabirleri tarafından 1972 başkanlık yarışına ilişkin açıklamasının “Otobüsteki Çocuklar” olduğunu söyledi ve onu “orta derecede ünlü” yaptı. Kredi… Douglas Graham/Roll Call/Getty Images
Diğer gazetecilerin Bay Crouse, sosyal bir olay gibi bir olay, diye yazdı, Bay Mears, her dört veya beş satırda bir açıklayıcı bir ifade eklerken, her politikacının açıklamalarını yazıya dökerek, bir saat boyunca ara vermeden “bir deli gibi” yazdı. Sonra tartışma sona erdi ve Bay Mears’ın muhabirleri, “Kurşun mu? Öncülük etmek?” ve “Walter, Walter, ipucumuz nedir?”
“Öncü” – düz bir haber makalesinde, önemini damıtan açılış satırı – Bay Mears’ın uzmanlığıydı. Basın odasındaki adamların yarısı onun tartışmaya yaklaşımını kopyaladı.
Unutulmaz bir sahneydi ve “The Boys on the Bus”tan sonraki yıllarda Bay Mears adını alan birkaç “Doonesbury” çizgi romanında, o da aynı ışıkta sunuldu – bir arketip olarak – gerçekler-bayan muhabiri.
Bay Mears, anılarında kendi işinin tanımını formüle etti: “yöneticileri ve iplikçileri geçerek adayların iddia ettikleri güçlü yönleri ve ayrıca gizlemeye çalıştıkları başarısızlıkları ve kusurları değerlendirmek.”
Walter Robert Mears, 11 Ocak 1935’te Lynn, Massachusetts’te doğdu ve yakınlardaki Lexington’da büyüdü. Babası Edward bir kimya şirketinde yöneticiydi ve annesi Edythe (Campbell) Mears bir ev hanımıydı.
Middlebury College’da öğrenci gazetesinde çalıştı ve 1956’da İngilizce lisans derecesi ile mezun oldu. AP’deki ilk işi Vermont’u ele almaktı. Devlet Evi.
1962’de Bay Mears’ın evi alev aldı ve iki çocuğu Pamela ve Walter Jr. ile karısı Sally (Danton) Mears’ı öldürdü. Sonraki iki evlilik, Joyce (Lund) Mears ve Carroll Ann (Imle) Mears ile boşanmayla sonuçlandı. Dördüncü karısı Frances (Rioux) Mears, kendisi de AP’de gazeteciydi, 2019’da kanserden öldü.
Bay Mears, 2001’de emekli olduktan sonra, Kuzey Carolina Üniversitesi’nde gazetecilik dersleri verdi ve Chapel Hill’de yaşadı. .
Joyce Mears ile olan evliliğinden kızı Susan’a ek olarak, Bay Mears, bu evlilikten başka bir kızı olan Stephanie Stich tarafından hayatta kalmıştır; bir erkek kardeş, William; ve beş torun.
Susan Mears, ölmeden önceki öğleden sonra, kızlarının, onu uzun zamandır tanıyan Metodist bir papazla birlikte kendisine arkadaşlık ettiğini söyledi. Bay Mears’ın Amerikan siyasetindeki uzmanlığını anlatan papaz, yıllar önce Bay Mears’ın 1 yaşındayken yapılan 1936 başkanlık seçimleri hakkında ne kadar çok şey bildiğine şaşırdığı bir konuşmayı hatırladı.
Bay Mears uyumuş gibi görünürken, papaz Franklin Delano Roosevelt’in Cumhuriyetçi rakibinin adını hatırlamaya çalıştı.
Mears kızlarından herhangi biri cevap verme fırsatı bulamadan tanıdık bir ses duydular – alışık olduklarından daha yumuşak ve daha yavaş, ancak on yıllardır Amerika’nın önde gelen liderlerine rehberlik eden hız, otoriter ton ve gerçekçi komuta sahip. siyasi muhabirler.
“Alf Landon,” dedi Bay Mears.