Beykozlu
New member
“Öyleyse özgürlük hakkında konuşabiliriz”
Stuckrad-Barre’nin pop yıldızı duruşu ve hırçınlık arasındaki kitap galası
“Deine Mudder kitap hakkında rapor vermek istiyor!” Yazar Benjamin von Stuckrad-Barre yeni kitabı “Hala uyanık mı?” Berlin topluluğunda.
© Kaynak: Hannes P. Albert/dpa
Son derece heyecanlı, son derece komik ve çok beğenilen yazar Benjamin von Stuckrad-Barre, Berliner Ensemble’da kitap galasını kutluyor. Kitabına karşı yasal işlem başlatmak isteyebileceklere savaş ilanı dahil.
:format(webp)/s3.amazonaws.com/arc-authors/madsack/7a22192d-800e-4e28-9928-afc601a61e64.JPG)
Berlin. Eski pop yazarının Berliner Ensemble sahnesindeki görünüşü bir pop yıldızınınki gibidir: Benjamin von Stuckrad-Barre, siyah beyaz çizgili bir gömlek, beyaz kot pantolon, beyaz spor ayakkabılarıyla, gürleyen marşa doğru sahneye atlar. müzikte işaret parmağını havaya uzatır, muhterem salonu odayı ısıtır. Çılgın alkış. “Bugün Stucki gibi giyindim.” Yazar, o akşam pek çok sigaradan ilki olarak (“dramaturjik nedenlerle”) bir sigara yakar.
Reklamdan sonra devamını okuyun
Reklamdan sonra devamını okuyun
“Önce birkaç metin mesajı okuyacağım,” diye söze başladı. “Hayır, bunu kaliteli basına bırakacağım.” Daha fazla alkış.
Berliner Ensemble’da samimi, heyecanlı bir izleyici kitlesi önünde akşam, sezonun en çok beklenen kitabının yayın gününü kapatıyor. Stuckrad-Barre’ye göre “Hala uyanık mısınız?” Axel Springer yayınevindeki skandallar hakkında açıkça “roman ve nota anahtarı değil”. Gücün kötüye kullanılması ve bozulan bir dostlukla ilgili yaklaşık 400 sayfalık cilt, karşılık veren kadınlar hakkındadır. Ama önce üç adamın etrafında döner.
Büyük bir medya şirketinde eskiden “serbest top” olan birinci şahıs anlatıcı var. Bu medya şirketinin başkanı, birinci şahıs anlatıcının “arkadaş”ı, “en iyi arkadaşı” ve romanın sonunda “lanet olası eski erkek arkadaşı” vardır. Ve seyircilerin temel içgüdülerine hitap eden bir televizyon ağının “isyancı yazı işleri müdürü” var, genç kadınlara her gece bitkin düşen metin mesajları gönderiyor ya da onlara samimi toplantılar yapmalarını emrediyor.
Reklamdan sonra devamını okuyun
Reklamdan sonra devamını okuyun
Bu aşk üçgeninde gerçek yüzler arıyorsanız, pek çok okuyucunun aklına Benjamin von Stuckrad-Barre, Mathias Döpfner ve Julian Reichelt isimleri gelir.
Stuckrad-Barre sahnede “Yasal sorunlar varsa,” diye fısıldıyor, “pekala, kendimi dava edebilirim, peki, bu birinci şahıs anlatıcı, o… Bunlar bilmece. harika kelime Bunu bir röportajda söylerseniz, ayıracak birkaç dakikanız olur.”
Stuckrad-Barre böyle konuşuyor, arada bir şeyler okuyor, sonra biraz daha ve tüm bunları sesindeki maksimum ironik mesafeyle, eski pop edebiyatçılarını hala tanıyabileceğiniz şekilde.
Bu, birinci şahıs anlatıcının “tuhaf” diyebileceği tuhaf bir atmosfer yaratır. Yazar, kitabının, genç bir stajyerin baş editör tarafından büyük bir rutinle uyutulduğu ve uyumlu hale getirildiği harika ilk bölümünü okuyor ve bir noktada Danger Dan’in şarkısını başlatıyor: “Kaç, kaç, koş. sanki bir romanın kahramanı onun dışında olabilirmiş gibi – ya da acımasızca anlattığı saflığıyla dalga geçiyormuş gibi.
Yazar, kahramanıyla dalga geçiyor mu?
Bu yazar kimin tarafında diye sorabilirsiniz ama sonra başka bir kitabın önsözünü aktarıyor. “’Bild’ gazetesinin uygulamalarına benzerlikler […] kasıtlı veya tesadüfi değil, kaçınılmazdır.” Bu, neredeyse 50 yıl önce Heinrich Böll’ün “Katharina Blum’un Kayıp Onuru”ndan geliyor.
Reklamdan sonra devamını okuyun
Reklamdan sonra devamını okuyun
Birinci şahıs anlatıcı hakkında, kurgusal medya şirketinin başkanıyla yakın dostluğunun sona ermesi hakkında gereğinden fazla söz söylemiyor. “Spiegel” röportajında Stuckrad-Barre tek bir öfkeli cümle söyledi: “Burada Döpfner geri çekilme terapisinde değilim!” Bu arkadaşlığın güzel yıllarından bahseden okuma sırasında bir paragrafı atlarsa kulağa şöyle geliyor: “Şimdi geçmişe bir bakış geliyor. Ama bu da bizi artık daha ileriye götürmez.”
Bild’in genel yayın yönetmeni değişti
Axel Springer grubu, “Bild”in genel yayın yönetmenini tamamen değiştiriyor.
© Kaynak: dpa
İki saat, bol bol alkış ve bir düzine kendi kendine yuvarlananların ardından Stuckrad-Barre, yaralarının ve savunmasızlığının filtrelenmemiş olarak duyulabileceği birkaç cümle söylüyor: “Umarım hapse girmem – ama diğerleri. Gelsin, o zaman özgürlük hakkında konuşabiliriz” diyor ve sigarasını çekiyor.
Sonra “Bild” eğlence patronundan yayıncıya gönderilen bir e-postayı araştırır. “Almanya’yı harekete geçiren tüm kitaplar hakkında haber yaptıkları gibi kitap hakkında da haber yapmak istiyor”. Azami bir küçümsemeyle ekliyor: “Sizin Mudda’nız”, sanatsal duraklama, “Mudda’nız kitap hakkında rapor vermek istiyor!”
Benjamin von Stuckrad-Barre: Hala uyanık mı?, Kiepenheuer & Witsch, 384 sayfa, 25 Euro.
Stuckrad-Barre’nin pop yıldızı duruşu ve hırçınlık arasındaki kitap galası
“Deine Mudder kitap hakkında rapor vermek istiyor!” Yazar Benjamin von Stuckrad-Barre yeni kitabı “Hala uyanık mı?” Berlin topluluğunda.
© Kaynak: Hannes P. Albert/dpa
Son derece heyecanlı, son derece komik ve çok beğenilen yazar Benjamin von Stuckrad-Barre, Berliner Ensemble’da kitap galasını kutluyor. Kitabına karşı yasal işlem başlatmak isteyebileceklere savaş ilanı dahil.
Berlin. Eski pop yazarının Berliner Ensemble sahnesindeki görünüşü bir pop yıldızınınki gibidir: Benjamin von Stuckrad-Barre, siyah beyaz çizgili bir gömlek, beyaz kot pantolon, beyaz spor ayakkabılarıyla, gürleyen marşa doğru sahneye atlar. müzikte işaret parmağını havaya uzatır, muhterem salonu odayı ısıtır. Çılgın alkış. “Bugün Stucki gibi giyindim.” Yazar, o akşam pek çok sigaradan ilki olarak (“dramaturjik nedenlerle”) bir sigara yakar.
Reklamdan sonra devamını okuyun
Reklamdan sonra devamını okuyun
“Önce birkaç metin mesajı okuyacağım,” diye söze başladı. “Hayır, bunu kaliteli basına bırakacağım.” Daha fazla alkış.
Berliner Ensemble’da samimi, heyecanlı bir izleyici kitlesi önünde akşam, sezonun en çok beklenen kitabının yayın gününü kapatıyor. Stuckrad-Barre’ye göre “Hala uyanık mısınız?” Axel Springer yayınevindeki skandallar hakkında açıkça “roman ve nota anahtarı değil”. Gücün kötüye kullanılması ve bozulan bir dostlukla ilgili yaklaşık 400 sayfalık cilt, karşılık veren kadınlar hakkındadır. Ama önce üç adamın etrafında döner.
Büyük bir medya şirketinde eskiden “serbest top” olan birinci şahıs anlatıcı var. Bu medya şirketinin başkanı, birinci şahıs anlatıcının “arkadaş”ı, “en iyi arkadaşı” ve romanın sonunda “lanet olası eski erkek arkadaşı” vardır. Ve seyircilerin temel içgüdülerine hitap eden bir televizyon ağının “isyancı yazı işleri müdürü” var, genç kadınlara her gece bitkin düşen metin mesajları gönderiyor ya da onlara samimi toplantılar yapmalarını emrediyor.
Reklamdan sonra devamını okuyun
Reklamdan sonra devamını okuyun
Bu aşk üçgeninde gerçek yüzler arıyorsanız, pek çok okuyucunun aklına Benjamin von Stuckrad-Barre, Mathias Döpfner ve Julian Reichelt isimleri gelir.
Stuckrad-Barre sahnede “Yasal sorunlar varsa,” diye fısıldıyor, “pekala, kendimi dava edebilirim, peki, bu birinci şahıs anlatıcı, o… Bunlar bilmece. harika kelime Bunu bir röportajda söylerseniz, ayıracak birkaç dakikanız olur.”
Stuckrad-Barre böyle konuşuyor, arada bir şeyler okuyor, sonra biraz daha ve tüm bunları sesindeki maksimum ironik mesafeyle, eski pop edebiyatçılarını hala tanıyabileceğiniz şekilde.
Bu, birinci şahıs anlatıcının “tuhaf” diyebileceği tuhaf bir atmosfer yaratır. Yazar, kitabının, genç bir stajyerin baş editör tarafından büyük bir rutinle uyutulduğu ve uyumlu hale getirildiği harika ilk bölümünü okuyor ve bir noktada Danger Dan’in şarkısını başlatıyor: “Kaç, kaç, koş. sanki bir romanın kahramanı onun dışında olabilirmiş gibi – ya da acımasızca anlattığı saflığıyla dalga geçiyormuş gibi.
Yazar, kahramanıyla dalga geçiyor mu?
Bu yazar kimin tarafında diye sorabilirsiniz ama sonra başka bir kitabın önsözünü aktarıyor. “’Bild’ gazetesinin uygulamalarına benzerlikler […] kasıtlı veya tesadüfi değil, kaçınılmazdır.” Bu, neredeyse 50 yıl önce Heinrich Böll’ün “Katharina Blum’un Kayıp Onuru”ndan geliyor.
Reklamdan sonra devamını okuyun
Reklamdan sonra devamını okuyun
Birinci şahıs anlatıcı hakkında, kurgusal medya şirketinin başkanıyla yakın dostluğunun sona ermesi hakkında gereğinden fazla söz söylemiyor. “Spiegel” röportajında Stuckrad-Barre tek bir öfkeli cümle söyledi: “Burada Döpfner geri çekilme terapisinde değilim!” Bu arkadaşlığın güzel yıllarından bahseden okuma sırasında bir paragrafı atlarsa kulağa şöyle geliyor: “Şimdi geçmişe bir bakış geliyor. Ama bu da bizi artık daha ileriye götürmez.”
Bild’in genel yayın yönetmeni değişti
Axel Springer grubu, “Bild”in genel yayın yönetmenini tamamen değiştiriyor.
© Kaynak: dpa
İki saat, bol bol alkış ve bir düzine kendi kendine yuvarlananların ardından Stuckrad-Barre, yaralarının ve savunmasızlığının filtrelenmemiş olarak duyulabileceği birkaç cümle söylüyor: “Umarım hapse girmem – ama diğerleri. Gelsin, o zaman özgürlük hakkında konuşabiliriz” diyor ve sigarasını çekiyor.
Sonra “Bild” eğlence patronundan yayıncıya gönderilen bir e-postayı araştırır. “Almanya’yı harekete geçiren tüm kitaplar hakkında haber yaptıkları gibi kitap hakkında da haber yapmak istiyor”. Azami bir küçümsemeyle ekliyor: “Sizin Mudda’nız”, sanatsal duraklama, “Mudda’nız kitap hakkında rapor vermek istiyor!”
Benjamin von Stuckrad-Barre: Hala uyanık mı?, Kiepenheuer & Witsch, 384 sayfa, 25 Euro.