Beykozlu
New member
Alexander Gross, Odessa’daki Evanjelik Lüteriyen Kilisesi’nin papazıdır. Hâlâ Rusya tarafından işgal edilen bölgeler de dahil olmak üzere güney Ukrayna’da cemaatleri var. Yayın ağı Almanya (RND) ile yaptığı bir röportajda, insanların bu durumla nasıl başa çıktıklarından bahsediyor.
Reklamdan sonra devamını okuyun
Reklamdan sonra devamını okuyun
Bir yıllık savaş Ukrayna halkını nasıl değiştirdi?
İnsanlar artık sık sık hava saldırısı alarmlarına alıştı. Artık kimse çok korkmuyor, hava saldırısı alarmı birçok insanı rahatsız ediyor çünkü planlarını bozuyor ve dükkanlar kapanıyor. İnsanlar savaşla yaşamayı öğrendi. Hava savunma sistemi iyi çalışıyor ve artık Rusların Ukrayna’nın enerji arzını yok etmesi çok daha zor hale geldi. Buna rağmen her yerde enerji altyapısı henüz onarılmadığı için günlerce elektrikler kesiliyor. Ama bu sefer köprü kuracak güç jeneratörlerimiz var.
Odessa’da da birçok insan kaçtı mı?
Reklamdan sonra devamını okuyun
Reklamdan sonra devamını okuyun
İlk birkaç ayda birçok aile Ukrayna’yı terk etti. Alman kökenli olanlar genellikle Almanya’ya göç etti. Alman Evanjelist Lutheran cemaatimizde de bunu fark ediyoruz. Biz çok küçük bir topluluğuz ve savaştan önce çok az insan bize geldi. Bazı köylerde cemaatçilerin yüzde 80’i göç etti. Ama yine de devam ediyoruz ve elimizden geldiğince yardım ediyoruz. Gıda ve ilaç dağıtıyoruz, mülteciler için üç ev hazırlıyoruz ve sosyal yardım yapıyoruz.
Londra: Rusya, savaşın ilk haftasından bu yana muhtemelen en büyük kayıplarını verdi
İngiliz rakamlarına göre Rusya, saldırı savaşının ilk günlerinden bu yana Ukrayna’da kaybettiğinden daha fazla asker kaybetti.
© Kaynak: dpa
Bir yıl sonra hızlı bir galibiyet umudu ne kadar büyük?
Herkes savaşın bir an önce bitmesini umuyor. Herkesin barışa ihtiyacı var. Ancak insanlar savaşın uzun süre devam edebileceğini anlıyor. Bu yüzden Odessa’da kimse savaşın ilkbahar, sonbahar veya birkaç ay içinde biteceğini söylemiyor. Artık neredeyse hiç kimse savaşın sonundan bahsetmiyor.
Geçen yıl konuştuğumuz gibi, Herson’daki kiliseniz Rus işgalinden kurtarılıyordu. İkinci bir cemaat hâlâ meşguldü. O zamandan beri ne değişti?
Reklamdan sonra devamını okuyun
Reklamdan sonra devamını okuyun
11 Kasım’da Herson bölgesine bağlı Zmiivka’daki köyün kurtarılmasının ardından Ruslar köye saldırmaya devam etti. Tam Dnipro Nehri üzerinde ve Rusların mevzileri nehrin diğer tarafında. Bugüne kadar Rus askerleri her gün köye ateş ederek korku ve yıkıma neden oldu. Kurtuluştan sonra bile orası çok tehlikeli. İnsanlar içme suyunu su depolarından alıyor. Hatlar bozulduğu için ekim ayının ortasından beri elektrik de yok. Ancak 53’ü çocuk olmak üzere çok sayıda insan orada yaşamaya devam ediyor. Bir süre önce onlara büyük bir jeneratör gönderdik, günde en az birkaç saat elektrikleri olsun.
İnsanlar Rusların geri geleceğinden mi korkuyor?
Kurtulduktan hemen sonra korkan herkes kaçtı. Bugün orada Rusların dönüşünden korkan kimse yaşamıyor. Yerel halk çok vatansever ve Ukrayna ordusuna güveniyor. Ayrıca on aylık işgalden sonra Rusları çok iyi tanıyorlar, onlar hakkında kötü bir imaja sahipler ve onlarla dalga geçiyorlar. Rus askerleri alkolik diyorlar. Bütün gün alkol içiyorlar, sonra köyün içinden tanklarla geçiyorlar ve rastgele evleri yıkıyorlar. Bunlar sadece aptallar. İnsanlar Ukrayna’nın böyle bir orduya karşı kazanacağından emin.
Zaporijya’daki sahil kasabası Berdyansk’ta, topluluklarından biri hâlâ Rus işgali altında.
Reklamdan sonra devamını okuyun
Reklamdan sonra devamını okuyun
Doğru, oradaki insanlarla hala iletişimimiz var. Oradaki papazımız daha geçen hafta bana durumu anlattı. İnsanlar Rusların kendilerini seferber edeceğinden ve daha sonra Ukrayna askerlerine karşı savaşmak zorunda kalacaklarından çok korkuyorlar. Bu insanların en büyük korkusudur. Ruslar şimdiden Donetsk ve Luhansk bölgelerinde ve birçok küçük kasabada seferberlik emri verdi. Savaşta birçok insan öldürüldü.
İşgal altındaki şehirdeki insanlar nasıl?
Oradaki insanların artık hiçbir hakları yok. İşgalcilerin gözünden düşerlerse çok büyük bir tehlike içinde yaşarlar. Sakinlerle istediğini yapan bir Rus askeri polisi var. Tekrar tekrar insanlar yakalanır ve iz bırakmadan ortadan kaybolur. Kimse nerede olduklarını bilmiyor. Bazıları basitçe vurulur, diğerleri diri diri gömülür. Durum korkunç çünkü hiçbir kural, mahkeme ve insanların başvurabileceği kimse yok.
Pentagon: Rusya ana muharebe tanklarının yarısını kaybetti
Moskova’nın kara kuvvetleri “önemli ölçüde zayıflamıştı”.
© Kaynak: dpa
Bu, topluluğunuz için ne anlama geliyor?
İşgalin başında Ruslar kiliseyi kapatıp binayı elimizden almaya çalıştı. Daha sonra Rus Kilisesi ile görüştüm ve Rus gizli servisiyle de temasa geçtim. Kilisemizin binasını koruyabilmesi ve ibadet etmeye devam edebilmesi için bir şekilde bu sorunları çözebildik. Çok şanslıyız çünkü Ruslar Baptist, Pentekostal, Rum Katolik Kilisesi ve Kiev Patrikhanesi Ukrayna Ortodoks Kilisesi gibi diğer tüm kiliselerin binalarını almışlar.
Reklamdan sonra devamını okuyun
Reklamdan sonra devamını okuyun
Konuştuğunuz insanların şu anda en çok neye ihtiyacı var?
Tıbbi bakım ve ilaç eksikliği her zaman vardır. İnsanlara yardım etmek için yıkılan şehirlere ilaç göndermeye devam ediyoruz. Okul binaları bombalandığı için çocuklar okula gidemiyor. Elektrik ve internet olmadan online derslere de katılamıyorlar. Okulları ve konut binalarını yeniden inşa etmek için para ve inşaat malzemeleri eksikliği var.
Çocuklar bu zor durumla nasıl başa çıkıyor?
Çoğunlukla çocuklardan savaştan acı çektiklerini anlayamazsınız. Korona salgını, çevrimiçi derslerin başlatılması gibi bazı değişikliklere yol açtı. Bazı alanlarda farklılıklar o kadar büyük değil. Çocuklar için savaş her zaman vardır. Ellerinde silahlarla koşuşturan ve savaş oynayan çocukları tekrar tekrar görüyorum. İnternette veya televizyonda gördükleri bir şeyi yeniden yaratmak için kum veya toprak kullanıyorlar. Bazıları sokaklarda yürürken vatansever şarkılar söylüyor. Birçok baba, çocukları çok fazla zorlayan savaşta asker olarak savaşmak zorundadır. Ama çoğu bundan pek bahsetmez.
İnsanlar geleceği nasıl görüyor?
Reklamdan sonra devamını okuyun
Reklamdan sonra devamını okuyun
Güneyde neredeyse hiç kimse gelecek için plan yapmıyor. Çoğu sadece hayatta kalmayı düşünür. Nerede iş bulabilirsin? Yiyecek bir şeyi nereden bulabilirsin? Yetersiz eğitimli ve sosyal olarak dezavantajlı ailelerden gelen birçok kişi bize geliyor. Yaz aylarında hep sahilde turizmde çalıştınız. Para bütün yıl için yeterliydi. Şimdi Ukrayna’da kimse deniz kenarında tatile gitmiyor ve insanlar nereden yiyecek alacaklarını bilmiyorlar. Kimse aç kalmasın diye elimizden geldiğince yardımcı oluyoruz.
Reklamdan sonra devamını okuyun
Reklamdan sonra devamını okuyun
Bir yıllık savaş Ukrayna halkını nasıl değiştirdi?
İnsanlar artık sık sık hava saldırısı alarmlarına alıştı. Artık kimse çok korkmuyor, hava saldırısı alarmı birçok insanı rahatsız ediyor çünkü planlarını bozuyor ve dükkanlar kapanıyor. İnsanlar savaşla yaşamayı öğrendi. Hava savunma sistemi iyi çalışıyor ve artık Rusların Ukrayna’nın enerji arzını yok etmesi çok daha zor hale geldi. Buna rağmen her yerde enerji altyapısı henüz onarılmadığı için günlerce elektrikler kesiliyor. Ama bu sefer köprü kuracak güç jeneratörlerimiz var.
Odessa’da da birçok insan kaçtı mı?
Reklamdan sonra devamını okuyun
Reklamdan sonra devamını okuyun
İlk birkaç ayda birçok aile Ukrayna’yı terk etti. Alman kökenli olanlar genellikle Almanya’ya göç etti. Alman Evanjelist Lutheran cemaatimizde de bunu fark ediyoruz. Biz çok küçük bir topluluğuz ve savaştan önce çok az insan bize geldi. Bazı köylerde cemaatçilerin yüzde 80’i göç etti. Ama yine de devam ediyoruz ve elimizden geldiğince yardım ediyoruz. Gıda ve ilaç dağıtıyoruz, mülteciler için üç ev hazırlıyoruz ve sosyal yardım yapıyoruz.
Londra: Rusya, savaşın ilk haftasından bu yana muhtemelen en büyük kayıplarını verdi
İngiliz rakamlarına göre Rusya, saldırı savaşının ilk günlerinden bu yana Ukrayna’da kaybettiğinden daha fazla asker kaybetti.
© Kaynak: dpa
Bir yıl sonra hızlı bir galibiyet umudu ne kadar büyük?
Herkes savaşın bir an önce bitmesini umuyor. Herkesin barışa ihtiyacı var. Ancak insanlar savaşın uzun süre devam edebileceğini anlıyor. Bu yüzden Odessa’da kimse savaşın ilkbahar, sonbahar veya birkaç ay içinde biteceğini söylemiyor. Artık neredeyse hiç kimse savaşın sonundan bahsetmiyor.
Papaz Alexander Brüt
Geçen yıl konuştuğumuz gibi, Herson’daki kiliseniz Rus işgalinden kurtarılıyordu. İkinci bir cemaat hâlâ meşguldü. O zamandan beri ne değişti?
Reklamdan sonra devamını okuyun
Reklamdan sonra devamını okuyun
11 Kasım’da Herson bölgesine bağlı Zmiivka’daki köyün kurtarılmasının ardından Ruslar köye saldırmaya devam etti. Tam Dnipro Nehri üzerinde ve Rusların mevzileri nehrin diğer tarafında. Bugüne kadar Rus askerleri her gün köye ateş ederek korku ve yıkıma neden oldu. Kurtuluştan sonra bile orası çok tehlikeli. İnsanlar içme suyunu su depolarından alıyor. Hatlar bozulduğu için ekim ayının ortasından beri elektrik de yok. Ancak 53’ü çocuk olmak üzere çok sayıda insan orada yaşamaya devam ediyor. Bir süre önce onlara büyük bir jeneratör gönderdik, günde en az birkaç saat elektrikleri olsun.
İnsanlar Rusların geri geleceğinden mi korkuyor?
Kurtulduktan hemen sonra korkan herkes kaçtı. Bugün orada Rusların dönüşünden korkan kimse yaşamıyor. Yerel halk çok vatansever ve Ukrayna ordusuna güveniyor. Ayrıca on aylık işgalden sonra Rusları çok iyi tanıyorlar, onlar hakkında kötü bir imaja sahipler ve onlarla dalga geçiyorlar. Rus askerleri alkolik diyorlar. Bütün gün alkol içiyorlar, sonra köyün içinden tanklarla geçiyorlar ve rastgele evleri yıkıyorlar. Bunlar sadece aptallar. İnsanlar Ukrayna’nın böyle bir orduya karşı kazanacağından emin.
Papaz Alexander Brüt
Zaporijya’daki sahil kasabası Berdyansk’ta, topluluklarından biri hâlâ Rus işgali altında.
Reklamdan sonra devamını okuyun
Reklamdan sonra devamını okuyun
Doğru, oradaki insanlarla hala iletişimimiz var. Oradaki papazımız daha geçen hafta bana durumu anlattı. İnsanlar Rusların kendilerini seferber edeceğinden ve daha sonra Ukrayna askerlerine karşı savaşmak zorunda kalacaklarından çok korkuyorlar. Bu insanların en büyük korkusudur. Ruslar şimdiden Donetsk ve Luhansk bölgelerinde ve birçok küçük kasabada seferberlik emri verdi. Savaşta birçok insan öldürüldü.
İşgal altındaki şehirdeki insanlar nasıl?
Oradaki insanların artık hiçbir hakları yok. İşgalcilerin gözünden düşerlerse çok büyük bir tehlike içinde yaşarlar. Sakinlerle istediğini yapan bir Rus askeri polisi var. Tekrar tekrar insanlar yakalanır ve iz bırakmadan ortadan kaybolur. Kimse nerede olduklarını bilmiyor. Bazıları basitçe vurulur, diğerleri diri diri gömülür. Durum korkunç çünkü hiçbir kural, mahkeme ve insanların başvurabileceği kimse yok.
Pentagon: Rusya ana muharebe tanklarının yarısını kaybetti
Moskova’nın kara kuvvetleri “önemli ölçüde zayıflamıştı”.
© Kaynak: dpa
Bu, topluluğunuz için ne anlama geliyor?
İşgalin başında Ruslar kiliseyi kapatıp binayı elimizden almaya çalıştı. Daha sonra Rus Kilisesi ile görüştüm ve Rus gizli servisiyle de temasa geçtim. Kilisemizin binasını koruyabilmesi ve ibadet etmeye devam edebilmesi için bir şekilde bu sorunları çözebildik. Çok şanslıyız çünkü Ruslar Baptist, Pentekostal, Rum Katolik Kilisesi ve Kiev Patrikhanesi Ukrayna Ortodoks Kilisesi gibi diğer tüm kiliselerin binalarını almışlar.
Reklamdan sonra devamını okuyun
Reklamdan sonra devamını okuyun
Konuştuğunuz insanların şu anda en çok neye ihtiyacı var?
Tıbbi bakım ve ilaç eksikliği her zaman vardır. İnsanlara yardım etmek için yıkılan şehirlere ilaç göndermeye devam ediyoruz. Okul binaları bombalandığı için çocuklar okula gidemiyor. Elektrik ve internet olmadan online derslere de katılamıyorlar. Okulları ve konut binalarını yeniden inşa etmek için para ve inşaat malzemeleri eksikliği var.
Papaz Alexander Brüt
Çocuklar bu zor durumla nasıl başa çıkıyor?
Çoğunlukla çocuklardan savaştan acı çektiklerini anlayamazsınız. Korona salgını, çevrimiçi derslerin başlatılması gibi bazı değişikliklere yol açtı. Bazı alanlarda farklılıklar o kadar büyük değil. Çocuklar için savaş her zaman vardır. Ellerinde silahlarla koşuşturan ve savaş oynayan çocukları tekrar tekrar görüyorum. İnternette veya televizyonda gördükleri bir şeyi yeniden yaratmak için kum veya toprak kullanıyorlar. Bazıları sokaklarda yürürken vatansever şarkılar söylüyor. Birçok baba, çocukları çok fazla zorlayan savaşta asker olarak savaşmak zorundadır. Ama çoğu bundan pek bahsetmez.
İnsanlar geleceği nasıl görüyor?
Reklamdan sonra devamını okuyun
Reklamdan sonra devamını okuyun
Güneyde neredeyse hiç kimse gelecek için plan yapmıyor. Çoğu sadece hayatta kalmayı düşünür. Nerede iş bulabilirsin? Yiyecek bir şeyi nereden bulabilirsin? Yetersiz eğitimli ve sosyal olarak dezavantajlı ailelerden gelen birçok kişi bize geliyor. Yaz aylarında hep sahilde turizmde çalıştınız. Para bütün yıl için yeterliydi. Şimdi Ukrayna’da kimse deniz kenarında tatile gitmiyor ve insanlar nereden yiyecek alacaklarını bilmiyorlar. Kimse aç kalmasın diye elimizden geldiğince yardımcı oluyoruz.