Beykozlu
New member
Washington. 24.000 nüfuslu küçük Auburn, Maine kasabasındaki Auburn Manufacturing’de ısı ile ilgili yollarını biliyorlar. 1979’da kurulan orta ölçekli şirket, diğerlerinin yanı sıra ABD Donanması tarafından kullanılan son derece sıcaklığa dayanıklı tekstil ürünleri üretiyor. Son birkaç yılda aile şirketini terleten bir şey varsa, bu alevler değil, ucuz Çinli rakiplerin ürünleriydi.
Reklamdan sonra devamını okuyun
Reklamdan sonra devamını okuyun
Yani şirket, Joe Biden tarafından bir görünüm için yapılmış gibi görünüyor. Geçen Cuma zamanı gelmişti: Amerikan Başkanı, endüstriyel ipliklerin sarıldığı devasa yeşil iğilerin önünde bir fabrika salonunda mikrofona adım attı. Arkasında büyük bir Amerikan bayrağı asılıydı. Yanında “Bidenomics. Amerika’da yapıldı”. Başkan, Amerika’nın bir zamanlar dünyanın önde gelen üretim üssü olduğunu söyledi. Bunu daha da geliştirmek istiyor: “Amerika’da istihdam sağlamak yerine, Amerika’da istihdam yaratıyor ve Amerikan ürünlerini ihraç ediyoruz.”
“Burada icat et, burada yap”
Sonunda Biden küçük bir masanın arkasına oturdu ve bir başkanlık kararnamesi imzaladı. İsim her şeyi söylüyor: “Burada icat et, burada yap”. Gelecekte, eğer yeni ürünler ABD’de de üretiliyorsa, yalnızca yenilikler için devlet finansmanı olacaktır.
Reklamdan sonra devamını okuyun
Reklamdan sonra devamını okuyun
Mesaj, 1990’dan bu yana endüstriyel işlerinin yarısını, özellikle de geleneksel kağıt imalat sektöründe kaybeden bir eyalet olan Maine’de iyi karşılandı. Yüzlerce kişi Başkan’a el salladı. Ancak Avrupa’daki ve dünyanın başka yerlerindeki bazı gözlemciler gözlerini ovuşturuyor: Gürleyen Önce Amerika politikacısı Donald Trump’ın ayrılmasından iki buçuk yıl sonra, onun dost halefi neredeyse daha az ulusal bir ekonomi politikası izliyor gibi görünüyor.
Ancak farklı olan sadece araçlar değil: cezai tarifeler, ticaret savaşları ve vergi indirimleri yerine, yeni başkan sübvansiyonlar yoluyla hedeflenen desteğe güveniyor. Her şeyden önce, Trump’ın aksine siyaset başarılı görünüyor: Biden göreve geldiğinden beri 800.000’den fazla endüstriyel iş eklendi. Sektör, 2008’den bu yana sahip olduğundan daha fazla insanı istihdam ediyor. Her yerde yeni fabrikalar açılıyor. Beyaz Saray’a göre, büyük şirketler ve küçük işletmeler, 480 milyar dolarlık şaşırtıcı bir toplam yatırım sözü verdiler.
:format(webp)/cloudfront-eu-central-1.images.arcpublishing.com/madsack/JVCQ3JVSP5H65L37BKEGTZ7V2Q.jpg)
N’aber, Amerika?
Haftalık ABD haber bülteni, her iki Salı günü Amerikan siyaset, toplum ve kültür alanındaki gelişmeler hakkında arka plan bilgileri sağlar.
Joe Biden iklim koruyucuların yanı sıra işçilere de seslenmek istiyor
Nobel Ödülü sahibi Paul Krugman geçtiğimiz günlerde New York Times’ta bir köşe yazısında “Gerçek bir endüstriyel patlama var ve en iyimser beklentileri bile aşıyor” dedi. Gazetenin iş dünyası bölümü aylardır bunu takip ediyor: Güney Koreli grup LG Energy, 5.6 milyar dolarlık rekor bir bedelle Arizona’da pil fabrikası kurmak istiyor. Otomobil devi Ford, Tennessee’de yılda 500.000 elektrikli otomobil için bir fabrika planlıyor. Yarı iletken üreticisi Intel, Ohio’da en az 20 milyar dolar yatırım yapmak istiyor.
Reklamdan sonra devamını okuyun
Reklamdan sonra devamını okuyun
Bu yatırım havai fişekleri esas olarak üç yasa tarafından ateşlendi: 2021’in sonunda Biden yönetimi, yollar, köprüler ve geniş bant bağlantıları için 550 milyar dolarlık devlet harcamasını serbest bırakan altyapı paketini Kongre’den geçirdi. Bunu geçen yaz yanıltıcı bir şekilde adlandırılan “Enflasyon Azaltma Yasası” izledi – aslında desteği yerli üretime bağlı olan yeşil teknoloji ve enerji için 780 milyar dolarlık bir destek. Ne de olsa Chips Act, özellikle ABD’deki yarı iletken üretimi için yaklaşık 280 milyar dolarlık sübvansiyona sahip.
Büyük taarruzun muhatabı, iki bakımdan öncelikle Çin’dir. Ekonomik olarak Biden, on yıldır süren işlerin Asya’ya göçünü durdurmak istiyor. Politik olarak ABD Başkanı, Pekin’in gelecekteki teknolojilerde tehlikeli bir hakimiyet kurmasını engellemek istiyor. Bir de iç siyasi kaygılar var: ABD’nin pas kuşağındaki hayal kırıklığına uğramış işçiler, 2016’da Donald Trump’ı göreve terfi ettirdiler. ikinci dönem. Bu arada, kendi seçmenleri ondan iklim değişikliğiyle mücadele için önemli girişimlerde bulunmasını bekliyor. Bununla birlikte, Cumhuriyetçiler her türlü düzenlemeyi engellediğinden, çevre dostu enerjilere geçiş ancak teşviklerle ilerletilebilir.
:format(webp)/cloudfront-eu-central-1.images.arcpublishing.com/madsack/KLNSHULQHZAHBLCKRWVW53LRLQ.jpeg)
Başkan, Auburn’da iyi karşılandı: Joe Biden, konuşmasının ardından Auburn Manufacturing Inc. çalışanları ile selfie çektiriyor.
© Kaynak: Susan Walsh/AP/dpa
“Büyük Hükümetin Yeni Çağı”
Böylece, Ronald Reagan’ın serbest piyasa yanlısı kampanyasından kırk yıl sonra, Washington bir kez daha ekonomik faaliyette bir aktör haline geliyor. Başkanın ulusal güvenlik danışmanı Jake Sullivan, Nisan ayında Brookings düşünce kuruluşunda yaptığı bir konuşmada bunu ilk kez netleştirdi. Mevcut zorluklar “yeni bir fikir birliği” gerektiriyordu, “modern bir endüstriyel ve inovasyon stratejisi” formüle etti ve yaydı. Londra’daki iş dünyası yanlısı “Financial Times” biraz ürpererek “yeni bir büyük hükümet dönemi” teşhis etti.
Ancak şu anda ABD’deki güçlü ekonomik rakamlar Biden’ı haklı çıkarır gibi görünüyor. Analist firma Moody’s’in baş ekonomisti Mark Zandi, “Politika, endüstriyel taban için güçlü bir arka rüzgar sağladı” dedi. “Bu sektör en döngüsel ve savunmasız sektörlerden biri ve fırtınayı çok ama çok iyi atlattı.”
Reklamdan sonra devamını okuyun
Reklamdan sonra devamını okuyun
Birkaç soru işareti kaldı: Hükümet muhtemelen yatırımcıları yanlış alanlara çekiyor mu, şüphecilere sorun. Ve: Yeterince eğitimli işçi var mı? Ancak her şeyden önce, eleştirmenler sanayi politikasının ulusal yönelimine itiraz ediyor. Washington Post yakın tarihli bir başyazısında, uzun vadede ABD’nin tüm mallarını kendi üretemeyeceğini savundu. Avrupa, Kanada, Japonya ve Avustralya ile güçlerinizi birleştirmelisiniz. Gazete, “Biden’ın sanayi politikasında merkezi bir bileşen eksik,” diye şikayet etti: “Müttefikler”.
Reklamdan sonra devamını okuyun
Reklamdan sonra devamını okuyun
Yani şirket, Joe Biden tarafından bir görünüm için yapılmış gibi görünüyor. Geçen Cuma zamanı gelmişti: Amerikan Başkanı, endüstriyel ipliklerin sarıldığı devasa yeşil iğilerin önünde bir fabrika salonunda mikrofona adım attı. Arkasında büyük bir Amerikan bayrağı asılıydı. Yanında “Bidenomics. Amerika’da yapıldı”. Başkan, Amerika’nın bir zamanlar dünyanın önde gelen üretim üssü olduğunu söyledi. Bunu daha da geliştirmek istiyor: “Amerika’da istihdam sağlamak yerine, Amerika’da istihdam yaratıyor ve Amerikan ürünlerini ihraç ediyoruz.”
“Burada icat et, burada yap”
Sonunda Biden küçük bir masanın arkasına oturdu ve bir başkanlık kararnamesi imzaladı. İsim her şeyi söylüyor: “Burada icat et, burada yap”. Gelecekte, eğer yeni ürünler ABD’de de üretiliyorsa, yalnızca yenilikler için devlet finansmanı olacaktır.
Reklamdan sonra devamını okuyun
Reklamdan sonra devamını okuyun
Mesaj, 1990’dan bu yana endüstriyel işlerinin yarısını, özellikle de geleneksel kağıt imalat sektöründe kaybeden bir eyalet olan Maine’de iyi karşılandı. Yüzlerce kişi Başkan’a el salladı. Ancak Avrupa’daki ve dünyanın başka yerlerindeki bazı gözlemciler gözlerini ovuşturuyor: Gürleyen Önce Amerika politikacısı Donald Trump’ın ayrılmasından iki buçuk yıl sonra, onun dost halefi neredeyse daha az ulusal bir ekonomi politikası izliyor gibi görünüyor.
Ancak farklı olan sadece araçlar değil: cezai tarifeler, ticaret savaşları ve vergi indirimleri yerine, yeni başkan sübvansiyonlar yoluyla hedeflenen desteğe güveniyor. Her şeyden önce, Trump’ın aksine siyaset başarılı görünüyor: Biden göreve geldiğinden beri 800.000’den fazla endüstriyel iş eklendi. Sektör, 2008’den bu yana sahip olduğundan daha fazla insanı istihdam ediyor. Her yerde yeni fabrikalar açılıyor. Beyaz Saray’a göre, büyük şirketler ve küçük işletmeler, 480 milyar dolarlık şaşırtıcı bir toplam yatırım sözü verdiler.
N’aber, Amerika?
Haftalık ABD haber bülteni, her iki Salı günü Amerikan siyaset, toplum ve kültür alanındaki gelişmeler hakkında arka plan bilgileri sağlar.
Joe Biden iklim koruyucuların yanı sıra işçilere de seslenmek istiyor
Nobel Ödülü sahibi Paul Krugman geçtiğimiz günlerde New York Times’ta bir köşe yazısında “Gerçek bir endüstriyel patlama var ve en iyimser beklentileri bile aşıyor” dedi. Gazetenin iş dünyası bölümü aylardır bunu takip ediyor: Güney Koreli grup LG Energy, 5.6 milyar dolarlık rekor bir bedelle Arizona’da pil fabrikası kurmak istiyor. Otomobil devi Ford, Tennessee’de yılda 500.000 elektrikli otomobil için bir fabrika planlıyor. Yarı iletken üreticisi Intel, Ohio’da en az 20 milyar dolar yatırım yapmak istiyor.
Reklamdan sonra devamını okuyun
Reklamdan sonra devamını okuyun
Bu yatırım havai fişekleri esas olarak üç yasa tarafından ateşlendi: 2021’in sonunda Biden yönetimi, yollar, köprüler ve geniş bant bağlantıları için 550 milyar dolarlık devlet harcamasını serbest bırakan altyapı paketini Kongre’den geçirdi. Bunu geçen yaz yanıltıcı bir şekilde adlandırılan “Enflasyon Azaltma Yasası” izledi – aslında desteği yerli üretime bağlı olan yeşil teknoloji ve enerji için 780 milyar dolarlık bir destek. Ne de olsa Chips Act, özellikle ABD’deki yarı iletken üretimi için yaklaşık 280 milyar dolarlık sübvansiyona sahip.
Büyük taarruzun muhatabı, iki bakımdan öncelikle Çin’dir. Ekonomik olarak Biden, on yıldır süren işlerin Asya’ya göçünü durdurmak istiyor. Politik olarak ABD Başkanı, Pekin’in gelecekteki teknolojilerde tehlikeli bir hakimiyet kurmasını engellemek istiyor. Bir de iç siyasi kaygılar var: ABD’nin pas kuşağındaki hayal kırıklığına uğramış işçiler, 2016’da Donald Trump’ı göreve terfi ettirdiler. ikinci dönem. Bu arada, kendi seçmenleri ondan iklim değişikliğiyle mücadele için önemli girişimlerde bulunmasını bekliyor. Bununla birlikte, Cumhuriyetçiler her türlü düzenlemeyi engellediğinden, çevre dostu enerjilere geçiş ancak teşviklerle ilerletilebilir.
Başkan, Auburn’da iyi karşılandı: Joe Biden, konuşmasının ardından Auburn Manufacturing Inc. çalışanları ile selfie çektiriyor.
© Kaynak: Susan Walsh/AP/dpa
“Büyük Hükümetin Yeni Çağı”
Böylece, Ronald Reagan’ın serbest piyasa yanlısı kampanyasından kırk yıl sonra, Washington bir kez daha ekonomik faaliyette bir aktör haline geliyor. Başkanın ulusal güvenlik danışmanı Jake Sullivan, Nisan ayında Brookings düşünce kuruluşunda yaptığı bir konuşmada bunu ilk kez netleştirdi. Mevcut zorluklar “yeni bir fikir birliği” gerektiriyordu, “modern bir endüstriyel ve inovasyon stratejisi” formüle etti ve yaydı. Londra’daki iş dünyası yanlısı “Financial Times” biraz ürpererek “yeni bir büyük hükümet dönemi” teşhis etti.
Ancak şu anda ABD’deki güçlü ekonomik rakamlar Biden’ı haklı çıkarır gibi görünüyor. Analist firma Moody’s’in baş ekonomisti Mark Zandi, “Politika, endüstriyel taban için güçlü bir arka rüzgar sağladı” dedi. “Bu sektör en döngüsel ve savunmasız sektörlerden biri ve fırtınayı çok ama çok iyi atlattı.”
Reklamdan sonra devamını okuyun
Reklamdan sonra devamını okuyun
Birkaç soru işareti kaldı: Hükümet muhtemelen yatırımcıları yanlış alanlara çekiyor mu, şüphecilere sorun. Ve: Yeterince eğitimli işçi var mı? Ancak her şeyden önce, eleştirmenler sanayi politikasının ulusal yönelimine itiraz ediyor. Washington Post yakın tarihli bir başyazısında, uzun vadede ABD’nin tüm mallarını kendi üretemeyeceğini savundu. Avrupa, Kanada, Japonya ve Avustralya ile güçlerinizi birleştirmelisiniz. Gazete, “Biden’ın sanayi politikasında merkezi bir bileşen eksik,” diye şikayet etti: “Müttefikler”.