“Üniversite” yatakları mı? Onlar yeterli değil
Bazı bölgelerde bu rakam daha da dramatik. Örneğin Abruzzo’da kapsam neredeyse sıfırdır (%0,2). Campania ve Veneto’da insanlar %2 ile %3 arasında seyahat ediyor. (deyim yerindeyse) az sayıda verimli öğrenci var: Trentino-Alto Adige’de uygun öğrencilerin %17,8’ine, Calabria’da %14,6’ya, Marche’de %10,6’ya yer var. Her durumda, seviyeler diğer birçok Avrupa ülkesinde kaydedilen ortalamanın oldukça altındadır. Perspektifle düşünmek istesek bile gülümseyecek çok az şey var. Özellikle de Hükümetin 2026 yılına kadar 60 bin yer daha “söz ettiği” zaman çizelgesinin kısmen durdurulmasından sonra, her şeyden önce SiyasetR’nin fonları sayesinde. Aslında, Temmuz ayının sonunda, fonun üçüncü taksitini (19 milyar) serbest bırakmak için, Yönetim, 7.500 tutarındaki ilk dilimi geçici olarak beklemeye alarak hedefi daha uzun vadeli bir projeye dönüştürdü. Araştırmaya göre önümüzdeki aylarda bakanlık fonlarıyla oluşturulacağı duyurulan ek 8.500 yer hakkında “Kar Hakkı. SiyasetR fonları nasıl israf edilir?Unione degli Universitari’nin yaklaşık yarısı tamamlanmış gibi görünüyor.
Pahalı kiralar, birçok üniversite şehrinde fiyatlar artıyor
Bu nedenle, yerleşik olmayanların büyük çoğunluğu için daire ve özel yatak kiralamak için piyasaya yönelmekten başka alternatif yok. Ne yazık ki burada bile geleneksel gözlemcilerden gelen haberler iyi değil. Immobiliare.it’in geçtiğimiz günlerde açıkladığı bilgiye göre bu yıl da konut fiyat listeleri nadir istisnalar dışında yukarı yönlü revize edildi. Bu konuda, en kalabalık şehirler (ve en yüksek öğrenci hacmini çeken şehirler), sonuçta drenajı içeriyor. Belki de fiyatlar zaten çok yüksek olduğu için: Milan geçen yıla göre %1’lik bir artış kaydederken, Roma sabit kaldı. Öte yandan, diğer tarihi üniversite şehirlerinde dalgalı bir eğilim var: Bologna’da ortalama yatak artışı %8, Venedik’te %10, Padua’da ise fiyatlarda bariz bir düşüş var (-%12). ). . Ancak genel olarak bakıldığında en önemli artışlar, 2022’ye kıyasla kiralarda +%29’luk artışın olduğu Bari’den geliyor. Brescia ve Palermo’da da fiyatlar artıyor (+%18). Parma ve Pescara’da ise özellikle tek kişilik odalarda sert bir darbe aldılar (bir yılda +%16).
Açıkçası, özel evlerden bahsetmişken, aslan payı tek kişilik veya paylaşımlı odalara giderken, tüm daire birkaç kişi için bir ayrıcalıktır. Raporların ilk iki türe odaklanmasının nedeni budur. Tek kişilik odalardan başlayarak, Milano açık ara en pahalı şehir: Ortalama olarak, kendinize ait bir oda için ortalama 626 avro ödemeniz gerekiyor. İkinci sırada, ilk kez Roma olan Piazza Bologna var: Emilia’nın başkentinde yalnız uyumak için ortalama 482 avroya ihtiyacınız var, başkentte ise 463 avroda duruyor. Dördüncü sırada ise Floransa yer alıyor (tek kişi için ortalama 435 euro), onu Modena ve Bergamo (sırasıyla ortalama 412 ve 411 euro taleple) takip ediyor. Biraz da olsa Padua ve Verona da 400 avroluk eşiği aşıyor (sırasıyla 404 avro ve 401 avro). İlk 10’u kapatmak için Venedik (396 euro) ve Brescia (385 euro) yer alıyor.
İki kişilik odalarda yatak fiyatlarına bakıldığında ise tablo farklılaşıyor. Milan ortalama 348 euro taleple ilk sıradaki yerini koruyor. Ancak ikinci sırada 272 avroyla Roma yer alıyor. Napoli üçüncü sırada – 258 avroyla – orantısal olarak “tekler”den çok daha iyi bir performans sergiliyor (ortalama fiyatı 400 avronun çok altında olan ilk on sıranın dışında). Sonrasında Floransa (255 euro) ve Bologna (249 euro) geliyor. Altıncı Padua, 231 avro. Onu, bir yatağın ortalama 226 avroya mal olduğu Modena takip ediyor. Son olarak 220 ila 210 euro arasında Venedik şehrini biraz aşan Torino, Verona ve Pavia şehirleri ilk 10’un hemen dışında yer alıyor.
Ev bulmak zor: maliyetler çok yüksek
Böyle bir durumla karşı karşıya kalan pek çok kişinin geçimini sağlamak için bir kez daha başka bir kalacak yer aramak zorunda kalacağını hayal etmek pek de zor değil. Zaten Eylül 2022’de, yani geçen akademik yılın başında, Skuola.net portalında yapılan bir anket, akademik faaliyetlerin yeniden başlaması nedeniyle yaklaşık 6 öğrenciden 1’inin okul dışında başka bir öğrenci bulmaya özen gösterdiğini bildirmişti. bulundukları yerden daha fazla konut çözümü. Bunun, hiç de şaşırtıcı olmayan bir şekilde, tam olarak harcama gücüyle ilgili nedenlerden dolayı meydana geldiği ortaya çıktı: Bunların arasında yaklaşık 3 kişiden 2’si bunu, ev sahibinin yaz sonunda bildirdiği kira artışını artık destekleyemedikleri için yapmıştı; kalan kısım, bütçenin zorunlu olarak azaltılması nedeniyle – kişisel veya aile – bir yatak için rezervasyon yaptırabilmek.
İlk kez ev arayan birinci sınıf öğrencilerinin durumu daha da karmaşıktı. Derslerin başlamasına birkaç hafta kala, eğitim görecekleri şehirde 2 kişiden 1’inin hâlâ başını sokacak bir çatısı yoktu. Ve büyük çoğunluk için, yaklaşık 10 kişiden 7’si için, sorun tam olarak etrafta bulunan tekliflerle bağlantılıydı: %36’sı için kira fiyatları çok yüksekti, %33’ü için ise düşük maliyet genellikle çok kötü koşullardaki dairelere karşılık geliyordu. Ve o dönemde enflasyonun yükü henüz hissedilmeye başlanmamıştı. Bu nedenle birkaç ay sonra daha da kötüleşen bir durumu anlatmak zorunda kalabiliriz.
Bazı bölgelerde bu rakam daha da dramatik. Örneğin Abruzzo’da kapsam neredeyse sıfırdır (%0,2). Campania ve Veneto’da insanlar %2 ile %3 arasında seyahat ediyor. (deyim yerindeyse) az sayıda verimli öğrenci var: Trentino-Alto Adige’de uygun öğrencilerin %17,8’ine, Calabria’da %14,6’ya, Marche’de %10,6’ya yer var. Her durumda, seviyeler diğer birçok Avrupa ülkesinde kaydedilen ortalamanın oldukça altındadır. Perspektifle düşünmek istesek bile gülümseyecek çok az şey var. Özellikle de Hükümetin 2026 yılına kadar 60 bin yer daha “söz ettiği” zaman çizelgesinin kısmen durdurulmasından sonra, her şeyden önce SiyasetR’nin fonları sayesinde. Aslında, Temmuz ayının sonunda, fonun üçüncü taksitini (19 milyar) serbest bırakmak için, Yönetim, 7.500 tutarındaki ilk dilimi geçici olarak beklemeye alarak hedefi daha uzun vadeli bir projeye dönüştürdü. Araştırmaya göre önümüzdeki aylarda bakanlık fonlarıyla oluşturulacağı duyurulan ek 8.500 yer hakkında “Kar Hakkı. SiyasetR fonları nasıl israf edilir?Unione degli Universitari’nin yaklaşık yarısı tamamlanmış gibi görünüyor.
Pahalı kiralar, birçok üniversite şehrinde fiyatlar artıyor
Bu nedenle, yerleşik olmayanların büyük çoğunluğu için daire ve özel yatak kiralamak için piyasaya yönelmekten başka alternatif yok. Ne yazık ki burada bile geleneksel gözlemcilerden gelen haberler iyi değil. Immobiliare.it’in geçtiğimiz günlerde açıkladığı bilgiye göre bu yıl da konut fiyat listeleri nadir istisnalar dışında yukarı yönlü revize edildi. Bu konuda, en kalabalık şehirler (ve en yüksek öğrenci hacmini çeken şehirler), sonuçta drenajı içeriyor. Belki de fiyatlar zaten çok yüksek olduğu için: Milan geçen yıla göre %1’lik bir artış kaydederken, Roma sabit kaldı. Öte yandan, diğer tarihi üniversite şehirlerinde dalgalı bir eğilim var: Bologna’da ortalama yatak artışı %8, Venedik’te %10, Padua’da ise fiyatlarda bariz bir düşüş var (-%12). ). . Ancak genel olarak bakıldığında en önemli artışlar, 2022’ye kıyasla kiralarda +%29’luk artışın olduğu Bari’den geliyor. Brescia ve Palermo’da da fiyatlar artıyor (+%18). Parma ve Pescara’da ise özellikle tek kişilik odalarda sert bir darbe aldılar (bir yılda +%16).
Açıkçası, özel evlerden bahsetmişken, aslan payı tek kişilik veya paylaşımlı odalara giderken, tüm daire birkaç kişi için bir ayrıcalıktır. Raporların ilk iki türe odaklanmasının nedeni budur. Tek kişilik odalardan başlayarak, Milano açık ara en pahalı şehir: Ortalama olarak, kendinize ait bir oda için ortalama 626 avro ödemeniz gerekiyor. İkinci sırada, ilk kez Roma olan Piazza Bologna var: Emilia’nın başkentinde yalnız uyumak için ortalama 482 avroya ihtiyacınız var, başkentte ise 463 avroda duruyor. Dördüncü sırada ise Floransa yer alıyor (tek kişi için ortalama 435 euro), onu Modena ve Bergamo (sırasıyla ortalama 412 ve 411 euro taleple) takip ediyor. Biraz da olsa Padua ve Verona da 400 avroluk eşiği aşıyor (sırasıyla 404 avro ve 401 avro). İlk 10’u kapatmak için Venedik (396 euro) ve Brescia (385 euro) yer alıyor.
İki kişilik odalarda yatak fiyatlarına bakıldığında ise tablo farklılaşıyor. Milan ortalama 348 euro taleple ilk sıradaki yerini koruyor. Ancak ikinci sırada 272 avroyla Roma yer alıyor. Napoli üçüncü sırada – 258 avroyla – orantısal olarak “tekler”den çok daha iyi bir performans sergiliyor (ortalama fiyatı 400 avronun çok altında olan ilk on sıranın dışında). Sonrasında Floransa (255 euro) ve Bologna (249 euro) geliyor. Altıncı Padua, 231 avro. Onu, bir yatağın ortalama 226 avroya mal olduğu Modena takip ediyor. Son olarak 220 ila 210 euro arasında Venedik şehrini biraz aşan Torino, Verona ve Pavia şehirleri ilk 10’un hemen dışında yer alıyor.
Ev bulmak zor: maliyetler çok yüksek
Böyle bir durumla karşı karşıya kalan pek çok kişinin geçimini sağlamak için bir kez daha başka bir kalacak yer aramak zorunda kalacağını hayal etmek pek de zor değil. Zaten Eylül 2022’de, yani geçen akademik yılın başında, Skuola.net portalında yapılan bir anket, akademik faaliyetlerin yeniden başlaması nedeniyle yaklaşık 6 öğrenciden 1’inin okul dışında başka bir öğrenci bulmaya özen gösterdiğini bildirmişti. bulundukları yerden daha fazla konut çözümü. Bunun, hiç de şaşırtıcı olmayan bir şekilde, tam olarak harcama gücüyle ilgili nedenlerden dolayı meydana geldiği ortaya çıktı: Bunların arasında yaklaşık 3 kişiden 2’si bunu, ev sahibinin yaz sonunda bildirdiği kira artışını artık destekleyemedikleri için yapmıştı; kalan kısım, bütçenin zorunlu olarak azaltılması nedeniyle – kişisel veya aile – bir yatak için rezervasyon yaptırabilmek.
İlk kez ev arayan birinci sınıf öğrencilerinin durumu daha da karmaşıktı. Derslerin başlamasına birkaç hafta kala, eğitim görecekleri şehirde 2 kişiden 1’inin hâlâ başını sokacak bir çatısı yoktu. Ve büyük çoğunluk için, yaklaşık 10 kişiden 7’si için, sorun tam olarak etrafta bulunan tekliflerle bağlantılıydı: %36’sı için kira fiyatları çok yüksekti, %33’ü için ise düşük maliyet genellikle çok kötü koşullardaki dairelere karşılık geliyordu. Ve o dönemde enflasyonun yükü henüz hissedilmeye başlanmamıştı. Bu nedenle birkaç ay sonra daha da kötüleşen bir durumu anlatmak zorunda kalabiliriz.